JÓZEF ŚWIDER, urodzony 19 sierpnia 1930 w Czechowicach-Dziedzicach, zmarły 22 maja 2014 w Katowicach. Kompozytor, teoretyk muzyki, pianista i pedagog.

​

W latach 1949-1955 studiował w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej (obecnie Akademia Muzyczna im. K. Szymanowskiego) w Katowicach: teorię muzyki u Adama Mitschy (dyplom 1953), grę fortepianową u Stefanii Allinówny (dyplom 1954), kompozycję u Bolesława Woytowicza (dyplom 1955), pod opieką którego odbył następnie studia aspiranckie w Krakowie. Studia uzupełniał w 1966 r. jako stypendysta Rządu Włoskiego u Goffredo Petrassiego w Accademia di Santa Cecilia w Rzymie.

Pracował w liceach muzycznych w Bielsku-Białej (1953-1955) i Katowicach (1953-1961). W latach 1952-2006 prowadził działalność pedagogiczną w Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego (wcześniej PWSM) w Katowicach (od 1979 na stanowisku profesora nadzwyczajnego, od 1988 profesora zwyczajnego). Prowadził klasę kompozycji oraz uczył przedmiotów teoretycznych. Pełnił także szereg rozlicznych funkcji: w latach 1972-1975 – prorektora, w latach 1967-1972, 1975-1987 oraz 1990-1993 – dziekana Wydziału Kompozycji, Dyrygentury i Teorii Muzyki, a w latach 1993-1996 – kierownika Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Do absolwentów jego klasy kompozycji należą między innymi: Wiesław Cienciała, Andrzej Dziadek, Aleksandra Garbal, Julian Gembalski, Aleksander Lasoń, Jarosław Mamczarski, Bogumiła Mika, Andrzej Mozgała.

Był również profesorem Uniwersytetu Śląskiego – Filii w Cieszynie, gdzie przez 15 lat (1985-1999) pełnił funkcję kierownika Instytutu Pedagogiki Muzycznej. Od 1984 r. był profesorem w Podyplomowym Studium Chórmistrzowskim przy Akademii Muzycznej im. F. Nowowiejskiego w Bydgoszczy, a od 1996 r. kierownikiem tego studium. Wykładał ponadto na kursach i seminariach dla dyrygentów chóralnych i instruktorów muzycznych. W latach 1982-1985 był członkiem Rady Wyższego Szkolnictwa Artystycznego.

Wielokrotnie pełnił funkcję jurora podczas konkursów chóralnych i kompozytorskich, w tym zwłaszcza Ogólnopolskiego Turnieju Chórów „Legnica Cantat”. Był członkiem Związku Kompozytorów Polskich, Stowarzyszenia Autorów ZAiKS, a w latach 70. przez kilka lat był dyrektorem artystycznym Śląskiego Związku Chórów i Orkiestr.

Jest laureatem szeregu nagród i odznaczeń państwowych: 1964 – II nagroda na Ogólnopolskim Konkursie Kompozytorskim za kantatę Pieśń o Ojczyźnie; 1966 – Srebrna Odznaka „Zasłużonemu w rozwoju województwa śląskiego”; 1968 – Nagroda Wojewódzka za upowszechnianie kultury muzycznej; 1970 – Srebrny Krzyż Zasługi; 1972 – Nagroda Indywidualna Ministra Kultury i Sztuki II stopnia; 1973 – Złoty Krzyż Zasługi; 1975 – Nagroda Indywidualna Ministra Kultury i Sztuki I stopnia; 1977 – odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”; 1979 – Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski; 1984 – nagroda Festiwalu Polskiej Muzyki Chóralnej; 1985 – nagroda „Orła Białego” na Festiwalu Pieśni o Ojczyźnie w Kraśniku; 1986 – Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci; 1986 – nagroda radiowa im. S. Ligonia; 1986 – Nagroda Rektora I stopnia; 1990 – Nagroda Rektora II stopnia; 1986 – puchar „Śląskiej Polihymnii” za twórczość chóralną; 1994 – Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski; 1994 – Nagroda Prezydenta Miasta Katowice; 2001 – Nagroda im. Wojciecha Korfantego nadana przez Związek Górnośląski; 2002 – honorowa nagroda „Srebrna Piszczałka” przyznana przez Prymasa Polski za wybitne osiągnięcia i wkład w rozwój muzyki sakralnej w Polsce. Ponadto została kompozytorowi przyznane: trzykrotnie nagroda województwa katowickiego za twórczość muzyczną, dwukrotnie Nagroda Prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci, kilkakrotnie nagroda Ministra Edukacji Narodowej za działalność pedagogiczną oraz Złota Odznaka „Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego”.

​